Arsimi po ndryshon dhe bashkë me të vijnë ide të reja se si mësojnë studentët. Një ide e tillë është konstruktivizmi (teoria e konstruktivizmit), një qasje mësimore që synon të ndihmojë studentët të kuptojnë koncepte të ndryshme.
Pra, çfarë është saktësisht konstruktivizmi? Është një mënyrë mësimdhënieje që fokusohet tek studentët që të ndërtojnë në mënyrë aktive kuptimin e tyre për botën. Është teoria që thotë se nxënësit ndërtojnë njohuri në vend të pranimit të informacionit.
Ky artikull zbërthen konstruktivizmin, duke shpjeguar se çfarë është, pse ka rëndësi, fazat e përfshira të të mësuarit, komponentët kryesorë dhe avantazhet që ofron.
Me fjalë të thjeshta, konstruktivizmi ka të bëjë me studentët që bëjnë më shumë sesa thjesht memorizimi i fakteve. Në vend të kësaj, ata krijojnë në mënyrë aktive njohuritë e tyre duke u angazhuar me materialin. Imagjinoni si ndërtimin e një strukture mendore të njohurive, tullë për tullë, në krahasim me marrjen e informacionit thjesht.
Rëndësia e konstruktivizmit qëndron në aftësinë e tij për ta bërë mësimin më kuptimplotë. Kur studentët përfshihen në mënyrë aktive në procesin e të mësuarit, ata kanë më shumë gjasa të mbajnë mend dhe të kuptojnë informacionin. Është njësoj si të mësosh të ngasësh një biçikletë – kujtohesh më mirë duke pedaluar dhe balancuar në të vërtetë sesa thjesht duke lexuar për të.
Fazat e të mësuarit në konstruktivizëm përfshijnë hapa të ndryshëm, duke filluar nga takimi fillestar me informacionin e ri deri në fazën përfundimtare të përvetësimit të konceptit. Çdo hap kontribuon në ndërtimin e përgjithshëm të njohurive në mendjen e një studenti.
Elementet kryesore të konstruktivizmit përfshijnë aktivitete që inkurajojnë eksplorimin, bashkëpunimin dhe përvojat praktike. Këta elementë synojnë të ofrojnë një mjedis të pasur mësimi ku studentët mund të marrin pjesë në mënyrë aktive dhe të kuptojnë atë që po mësojnë.
Përfitimet e konstruktivizmit janë të shumta. Ai nxit të menduarit kritik, aftësitë për zgjidhjen e problemeve dhe një kuptim më të thellë të lëndëve. Studentët bëhen nxënës më të pavarur, të pajisur për të zbatuar njohuritë e tyre në situata të jetës reale.
Në përgjithësi, konstruktivizmi është një qasje dinamike që e transformon arsimin në një udhëtim ndërveprues dhe tërheqës, duke i lejuar studentët të ndërtojnë njohuritë e tyre në mënyrë aktive.
Teoria e konstruktivizmit dhe rëndësia e saj
Konstruktivizmi është një teori që sugjeron që nxënësit të mos thithin thjesht informacionin; në vend të kësaj, ata ndërtojnë në mënyrë aktive njohuritë e tyre. Koncepti qendror është që përvojat tuaja formojnë njohuritë që krijoni si nxënës.
Duke reflektuar mbi këto përvoja dhe duke integruar ide të reja në njohuritë ekzistuese, ju përmirësoni të kuptuarit tuaj.
Në qasjen konstruktiviste, metodat e mësimdhënies ndërvepruese si diskutimet përdoren për të krijuar një mjedis mësimi ku nxënësit angazhohen në mënyrë aktive me njëri-tjetrin. Teoria dekurajon memorizimin përmendësh, duke theksuar në vend të të kuptuarit.
Rëndësia e konstruktivizmit qëndron në aftësinë e tij për të aftësuar nxënësit të aplikojnë dhe përmirësojnë aftësitë e të menduarit, si zgjidhja e problemeve, për të transferuar njohuritë në situata të reja. Kjo teori jo vetëm që rrit aftësitë për zgjidhjen e problemeve, por gjithashtu nxit rritjen personale dhe integrimin shoqëror përmes përvetësimit të përvojave të reja.
Për shembull, pjesëmarrja në grupe diskutimi lehtëson të mësuarit nga bashkëmoshatarët ose instruktorët duke inkurajuar angazhimin aktiv. Kjo qasje qëndron në kontrast me të mësuarit pasiv, ku njohuritë e reja përthithen pa gjeneruar ide të reja.
Kuptimi i teorive të ndryshme konstruktiviste në arsim
Në arsim, katër lloje kryesore të teorive konstruktiviste shpjegojnë se si njerëzit mësojnë dhe fitojnë njohuri.
Konstruktivizëm i parëndësishëm ose njohës është një lloj themelor që shtron bazat për ide të tjera konstruktiviste. Ai sugjeron që nxënësit të ndërtojnë njohuri duke interpretuar përvojat personale duke përdorur aftësitë e tyre mendore. Të mësuarit është një proces aktiv ku individët integrojnë informacionin e ri me atë që tashmë dinë. Për shembull, një student që kupton shumëzimin mund ta zbatojë atë kuptim për të llogarit përqindjet.
Konstruktivizmi Radikal thekson se njohuritë e teksteve shkollore mund të mos jenë aq kuptimplote sa ndërtimi i njohurive nëpërmjet përvojës personale. Ky lloj konstruktivizmi sugjeron që njohuritë e mëparshme janë thelbësore për të kuptuar informacionin e ri, duke theksuar lidhjen e thellë midis individualitetit të nxënësve dhe të tyre. procesi mësimor.
Konstruktivizmi Social sillet rreth idesë se bashkëmoshatarët dhe njerëzit në mjedisin e dikujt ndikojnë ndjeshëm në procesin e të mësuarit. Kjo do të thotë se ndërveprimet me bashkëmoshatarët, familjen, mësuesit dhe administratorët ndikojnë drejtpërdrejt në aktivitetet e një personi në kontekstin e të mësuarit dhe shtrihen përtej edukimit formal në përvoja të ndryshme jetësore.
Konstruktivizmi kulturor pohon se mendimet e një nxënësi ndikohen nga kultura dhe traditat e rrethinës së tyre. Kjo teori sugjeron që të kuptuarit e një personi sfond kulturor ndihmon në identifikimin e faktorëve që formojnë opinionet dhe këndvështrimet e tyre.
Teoria e konstruktivizmit të të mësuarit në 5 faza të thjeshta
Të mësuarit përmes teorisë konstruktiviste përfshin pesë faza kyçe që i ndihmojnë nxënësit të kuptojnë një koncept hap pas hapi:
Në fazën e parë, të quajtur “Engage”, mësuesi përpiqet të kuptojë se çfarë di tashmë nxënësi dhe identifikon ndonjë boshllëk në njohuritë e tij.
Duke kaluar në fazën "Eksploro", studentët zhyten në mënyrë aktive në konceptin e ri përmes përvojave të ndryshme mësimore. Ata mund të diskutojnë me bashkëmoshatarët e tyre dhe të bëjnë vëzhgime për të kuptuar më mirë.
Faza "Shpjego" është ajo ku edukatorët ndihmojnë nxënësit në lidhjen e informacionit të ri dhe adresojnë çdo pyetje për qartësi më të mirë.
Në fazën "Elaboruar", studentët zbatojnë atë që kanë mësuar, duke i lejuar ata të fitojnë një kuptim më të thellë të konceptit.
Së fundi, në fazën "Vlerëso", mësuesit vlerësojnë nxënësit për të parë nëse i kuptojnë konceptet kryesore.
Këto pesë faza janë vendimtare në konstruktivizëm, sepse ato inkurajojnë të nxënit bashkëpunues dhe aktiv. Duke punuar së bashku, studentët mund të zgjidhin në mënyrë efektive problemet dhe të kuptojnë koncepte të reja.
5 Elemente thelbësore të konstruktivizmit
Konstruktivizmi, një teori për mënyrën se si njerëzit mësojnë, ka pesë aspekte të rëndësishme që ndikojnë në zbatimin e tij tek studentët.
Së pari, ai sillet rreth idesë se dija është e ndërtuar. Në terma më të thjeshtë, kjo do të thotë se ajo që dimë është ndërtuar mbi atë që dimë tashmë.
Së dyti, të mësuarit portretizohet si një proces aktiv. Kjo nënkupton që nxënësit nuk janë marrës pasivë të informacionit, por angazhohen në mënyrë aktive me kolegët ose mësuesit e tyre nëpërmjet metodave ndërvepruese, si p.sh. pjesëmarrja në diskutime.
Individët mësojnë ndërsa shkojnë. Çdo koncept i fituar shton kuptimin e tyre, duke kontribuar në një kuptim më të mirë të ideve të mëvonshme.
Të mësuarit konsiderohet një aktivitet social. Kjo do të thotë që individët fitojnë njohuri jo vetëm përmes vetë-studimit, por edhe duke ndërvepruar me të tjerët, qofshin moshatarë, edukatorë apo anëtarë të familjes.
Mësimi është kontekstual. Nxënësit kuptojnë informacionin e ri duke e lidhur atë me atë që ata tashmë kuptojnë dhe besojnë, duke theksuar rëndësinë e lidhjes së njohurive të reja me kornizat ekzistuese.
Për më tepër, njohuria shihet si një aspekt personal. Meqenëse të gjithë posedojnë përvoja unike dhe njohuri të mëparshme, procesi i të mësuarit ndryshon nga personi në person.
Së fundi, motivimi luan një rol vendimtar në të mësuarit. Nëse nxënësve u mungon motivimi, bëhet sfiduese për ta që të përdorin përvojat e tyre të mëparshme dhe të krijojnë lidhje me informacione të reja. Motivimi është forca lëvizëse që rrit përvojën e të mësuarit dhe inkurajon atë aplikimi i njohurive të marra.
Përparësitë e konstruktivizmit
Konstruktivizmi, një teori e të mësuarit, vjen me disa avantazhe që kontribuojnë në një përvojë arsimore më tërheqëse dhe efektive. Një përfitim kryesor qëndron në kënaqësinë që i sjell procesit të të mësuarit. Ndryshe nga metodat tradicionale ku studentët marrin në mënyrë pasive informacionin, konstruktivizmi i lejon nxënësit të përdorin përvojat e tyre për të kuptuar njohuritë e reja.
Një tjetër avantazh i rëndësishëm është zhvillimi i aftësive për zgjidhjen e problemeve dhe sociale. Nëpërmjet ndërveprimit me tutorët, bashkëmoshatarët ose anëtarët e familjes, nxënësit përfshihen në aktivitete domethënëse që rrisin aftësinë e tyre për të zgjidhur problemet dhe për të lundruar në situata sociale.
Pronësia e të mësuarit është një aspekt thelbësor i konstruktivizmit. Nxënësit marrin përgjegjësinë për edukimin e tyre pasi ai bazohet në pyetjet dhe vëzhgimet e tyre. Kjo qasje e personalizuar jo vetëm që e bën mësimin më kuptimplotë, por gjithashtu rrit mundësinë e ruajtjes dhe aplikimit të njohurive në situata të jetës reale.
Konstruktivizmi gjithashtu ndez kureshtjen tek studentët duke lidhur aktivitetet e të mësuarit me kontekstet e botës reale. Kjo lidhje i inkurajon ata të vënë në dyshim dhe sfidojnë informacionin ekzistues, duke nxitur një kuptim më të thellë të temës.
Së fundi, konstruktivizmi promovon diversitetin në të mësuar. Duke i lejuar studentët të nxjerrin nga përvojat e tyre dhe prejardhja kulturore, krijon një mjedis arsimor më gjithëpërfshirës dhe dinamik. Kjo jo vetëm që respekton individualitetin e nxënësve, por gjithashtu pasuron përvojën e përgjithshme të të mësuarit.
Përfundim
Konstruktivizmi është një teori jetike që e bën mësimin argëtues për studentët. Gjithçka ka të bëjë me përfshirjen në mësim, gjë që e bën atë interesante. Kur studentët marrin pjesë në mënyrë aktive, ata fillojnë të mendojnë në mënyrë kritike. Kjo do të thotë se ata mësojnë se si të zgjidhin problemet, gjë që është super e dobishme në botën reale.
Ndryshe nga thjesht qëndrimi ulur dhe dëgjuar, konstruktivizmi i lejon studentët të përdorin atë që tashmë dinë për të mësuar gjëra të reja. Është si të ndërtohet mbi atë që ata kanë përjetuar më parë. Kjo mënyrë e të mësuarit është thelbësore sepse inkurajon kreativitetin, analizën dhe vlerësimin. Ajo e kthen të gjithë përvojën e të mësuarit në diçka interesante dhe tërheqëse.
Lini një Përgjigju