W powieści Edwarda Bulwera-Lyttona „Paul Clifford” zaczyna on od wersu: „To była ciemna i burzliwa noc”. Chociaż zdanie to jest często krytykowane za przesadną kreatywność, odgrywa ono kluczową rolę w tworzeniu nastroju sceny otwierającej. Nastrój lub ton emocjonalny jest istotnym elementem wszystkich tekstów. Znacząco wpływa na emocjonalny wpływ i trwały efekt opowieści.
Pomyśl o nastroju jako o atmosferze lub wibracji, którą tworzy opowieść. To jak uczucie, gdy wchodzisz do pokoju z przyćmionym oświetleniem i łagodną muzyką — tworzy to specyficzny nastrój. Podobnie w opowieściach nastrój pomaga czytelnikowi związać się emocjonalnie z fabułą i postaciami. Niezależnie od tego, czy jest to podekscytowanie, napięcie czy smutek, dobrze ugruntowany nastrój poprawia ogólne wrażenia z historii. Tak więc, podobnie jak burzowa noc nadaje ton niesamowitej atmosferze w „Paulu Clifford”, autorzy starannie dobierają słowa i wyrażenia, aby stworzyć odpowiedni nastrój w swoich tekstach.
Czym jest nastrój w literaturze?
Nastrój w literaturze odnosi się do ogólnej atmosfery lub klimatu dzieła literackiego, niezależnie od tego, czy jest to opowiadanie, powieść, wiersz czy esej. To emocja lub uczucie, które autor chce wywołać u swoich czytelników, takie jak spokój, niepokój, radość lub złość.
W krótszych utworach, takich jak wiersze lub opowiadania, autorzy często skupiają się na jednym lub dwóch nastrojach ze względu na ograniczoną przestrzeń. Z kolei powieści dają więcej miejsca na eksplorację różnych nastrojów. Jednak nawet w powieściach o wielu odcieniach emocjonalnych zazwyczaj panuje ogólna atmosfera, którą czytelnicy mogą rozpoznać i zapamiętać.
Co więcej, nastrój nadaje emocjonalny ton dziełu literackiemu, wpływając na to, jak czytelnicy doświadczają i interpretują treść. Niezależnie od tego, czy jest to opowieść pełna napięcia, historia miłosna czy przygoda, nastrój odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu emocjonalnego związku czytelnika z narracją.
Znaczenie tworzenia odpowiedniego nastroju w opowieściach
Aby móc skutecznie pisać, niezwykle ważne jest, aby wiedzieć, jak stworzyć nastrój w swoich opowiadaniach. Ugruntowany i przemyślany nastrój w Twojej historii może wywołać emocje u czytelników, działając jak magnes, który przyciąga ich do Twojej narracji. Kiedy czytelnicy naprawdę odczuwają emocje podczas Twojej historii, jest bardziej prawdopodobne, że zwrócą uwagę na Twój przekaz i zapamiętają Twoją historię długo po zakończeniu czytania.
Z drugiej strony, jeśli zaniedbujesz zbudowanie odpowiedniego nastroju dla swojej historii, istnieje ryzyko, że Twoja narracja nie wywoła odpowiednich emocji. Może nawet zbyt szybko przeskakiwać między różnymi nastrojami, pozostawiając czytelników z czymś w rodzaju emocjonalnego urazu kręgosłupa. Historie z obu skrajności tego spektrum będą miały trudności z nawiązaniem kontaktu z czytelnikami na platformie poziom emocjonalny.
Przeczytaj także: Jaki jest punkt widzenia trzeciej osoby w piśmie?
Zrozumienie nastroju w literaturze poprzez proste przykłady
Aby stać się lepszym pisarzem, warto zapoznać się z przykładami nastroju w literaturze autorstwa uznanych autorów. Przyjrzyjmy się kilku doskonałym przypadkom:
- „Tak, byłem naprawdę, bardzo zdenerwowany – tak niesamowicie zdenerwowany. Ale po co upierać się, że jestem szalony?” – Edgar Allan Poe, „Serce opowiadające”
- „Rzeka, odbijająca czyste, błękitne niebo, mieniła się i iskrzyła, gdy cicho płynęła”. – Charles Dickens, „Papiery Pickwicka”.
- „Wiatr pędził między drzewami jak ciemna, dzika rzeka. Księżyc płynął niczym upiorny statek po zachmurzonym morzu. Droga zamieniła się w pas światła księżyca nad fioletowym wrzosowiskiem i rozbójnik zbliżał się – jechał, jechał, jechał – aż dotarł do drzwi starej gospody. – Alfred Moyes, „Rozbójnik”
Jak stworzyć przekonujący nastrój w swojej historii
Tworzenie nastroju w opowiadaniach nie musi wymagać skomplikowanych narzędzi literackich. W rzeczywistości najskuteczniejsze metody często opierają się na prostych elementach literackich. Przyjrzyjmy się czterem typowym elementom, których używają pisarze, aby stworzyć fascynującą atmosferę:
1. Gdzie rozgrywa się historia
Miejscem akcji jest miejsce, w którym toczy się opowieść. To jak dom tej historii. To miejsce naprawdę potrafi wpłynąć na nastrój opowieści. Wyobraź sobie historię w jasnym, słonecznym miejscu – prawdopodobnie poczujesz się szczęśliwy lub zrelaksowany. A teraz pomyśl o historii o strasznym, nawiedzonym domu – która może sprawić, że poczujesz napięcie lub strach.
Kiedy więc mówimy o scenerii, mamy na myśli fizyczne umiejscowienie historii. To jak tło w sztuce lub scena, na której wszystko się rozgrywa. To tło nie dotyczy tylko tego, gdzie się znajdują; nadaje klimat całej historii. Jeśli historia dzieje się w słoneczny dzień, jest bardziej prawdopodobne, że będzie to wesoła historia. Ale jeśli dzieje się to w nawiedzonym domu, możesz spodziewać się napięcia lub strachu. Tak więc ustawienie jest takie jak pierwsze wrażenie tej historii. Mówi nam, jak możemy się czuć, gdy w to wejdziemy.
2. Ton pisma
Ton i nastrój mogą wydawać się podobne, ale istnieją między nimi wyraźne różnice. Nastrój odnosi się do emocji, jakie odczuwa czytelnik, podczas gdy ton dotyczy perspektywy narratora – niezależnie od tego, czy jest to osoba pierwszoosobowa, czy trzecioosobowa.
Mówiąc najprościej, ton to postawa narratora wobec wydarzeń w opowieści. Wpływa na nastrój, kształtując reakcję emocjonalną czytelnika; na przykład narrator o bezczelnym nastawieniu może sprawić, że historia będzie wyglądać humorystycznie. Ważne jest, aby nie mieszać tych dwóch elementów, ponieważ pełnią one różne role w opowiadaniu historii.
3. Wybór właściwych słów
Wybór właściwych słów w historii ma kluczowe znaczenie dla stworzenia pożądanej atmosfery. Słowa wybrane przez pisarza mogą kształtować nastrój narracji. Na przykład, jeśli autor chce wywołać zirytowany lub frustrujący nastrój, może wybrać słowa, które brzmią szorstko i gwałtownie. Z drugiej strony, jeśli pisarz chce wprowadzić ponury nastrój, może użyć słów o negatywnym znaczeniu, aby wywołać ponury i ponury nastrój. kontemplacyjne emocje.
Dobór słów działa jak pędzel, pozwalając pisarzom pokolorować swoje historie emocjami, które chcą przekazać. Starannie dobierając słowa, pisarz może stworzyć narrację, która będzie współgrać z zamierzonym nastrojem, co wpłynie na to, jak czytelnicy poczują się i doświadczą tej historii.
Siła doboru słów polega na ich zdolności do odmalowania żywej atmosfery emocjonalnej w umyśle czytelnika, co ostatecznie wzmocni ogólny wpływ opowiadanej historii.
4. Temat opowieści
Podczas pisania nastrój zależy nie tylko od stylu pisania autora, ale także od wybranych przez niego tematów. Tematy, które porusza pisarz, odgrywają znaczącą rolę w tworzeniu ogólnego nastroju utworu. Na przykład, jeśli historia często porusza temat śmierci, prawdopodobnie ma na celu wywołanie ponurego i smutnego nastroju. Z drugiej strony historia skupiona wokół urodzin może mieć na celu stworzenie bardziej pozytywnej i ożywionej atmosfery.
Zrozumienie związku między tematem a nastrojem w piśmie jest kluczowe. Autorzy strategicznie dobierają tematykę, aby wywołać u czytelników określone emocje. Niezależnie od tego, czy jest to narracja badająca melancholijne aspekty życia, czy też celebrująca radosne okazje, takie jak urodziny, wybrany temat wyznacza ogólny nastrój tekstu. Zatem, jako czytelnikom, dostrojenie się do podstawowych tematów pomaga nam uchwycić zamierzony wpływ emocjonalny i głębiej połączyć się z treścią.
Przeczytaj także: 12 archetypów postaci i przykłady
Jak stworzyć odpowiednią atmosferę: 3 wskazówki, jak kształtować nastrój swojej historii
Stworzenie odpowiedniego nastroju dla swoich historii ma kluczowe znaczenie dla zaangażowania czytelników. Oto trzy proste wskazówki, które pomogą Ci skutecznie ustawić ton.
1. Rozważ wszystkie składniki tworzenia nastroju
Aby stworzyć odpowiedni nastrój w swoim piśmie, rozważ różne elementy, takie jak oprawa, ton, dobór słów i temat. Elementy te współdziałają ze sobą, tworząc ogólną atmosferę Twojej historii. Jeśli skoncentrujesz się tylko na jednym z tych aspektów, możesz ograniczyć swoją zdolność do tworzenia przekonującego i spójnego nastroju narracji. Dla pisarza niezwykle ważne jest jednoczesne kontemplowanie wszystkich czterech elementów.
Pomocna wskazówka to połączenie co najmniej trzech narzędzi — scenerii, tonu, doboru słów lub motywu — aby skutecznie stworzyć pożądany nastrój. Przyjmując holistyczne podejście i łącząc te elementy razem, ulepszasz swoje możliwości opowiadania historii, dzięki czemu Twoja narracja będzie bardziej wciągająca i wciągająca dla czytelnika.
2. Poszukaj słów nastrojowych
Jeśli nie masz pewności, co do nastroju w swoim tekście, pomocną strategią jest burza mózgów na temat słów nastrojowych. Załóżmy, że chcesz stworzyć w swojej historii upiorną atmosferę. Zacznij od zanotowania słów, które wywołują przerażające uczucie, takich jak ponurość, skrzypienie, chodzenie na palcach, światło księżyca, ślizganie się, cień i grzechotanie. Zrób listę tych słów, do których będziesz mógł się później odnieść.
Po sporządzeniu dobrej listy wybierz kilka ulubionych i włącz je do sceny, aby poprawić pożądany nastrój. Technikę tę można zastosować do różnych nastrojów, które chcesz przekazać w swoim piśmie, co czyni ją wszechstronnym narzędziem dla autorów, którzy chcą wzbogacić swoje opowiadanie żywymi emocjami.
3. Zaskocz swoich czytelników
Kuszące jest podążanie przewidywalną ścieżką podczas tworzenia historii, na przykład nadanie opowieści ślubnej wesołej i uroczystej atmosfery. Należy jednak pamiętać, że trzymanie się oczekiwań nie zawsze jest najskuteczniejszym podejściem. Rzucając sobie wyzwanie, aby zmienić oczekiwane nastroje czytelników, otwierasz drzwi do pomysłowych i ekscytujących możliwości.
Rozważ na przykład nadanie narracji ślubnej złych przeczuć lub przekształcenie historii o duchach w humorystyczną przygodę. Eksperymentowanie z emocjonalnym tonem opowiadań może prowadzić do stworzenia zapadającego w pamięć i trwałego tekstu. Wykorzystaj siłę innowacji w tworzeniu nastroju i obserwuj, jak Twoje historie urzekają i zaskakują odbiorców.
Nastrój vs. Ton: Jaka jest różnica
Nastrój i ton głosu mogą wydawać się podobne, ale mają różne znaczenia. Nastrój zależy od uczuć, jakich doświadczają czytelnicy, podczas gdy ton autora jest postawą narratora. Opowieść może mieć mieszankę tonu i nastroju; na przykład zabawna historia może mieć narratora, który wydaje się zirytowany lub zły.
Mówiąc najprościej, nastrój to emocje, jakie wywołuje opowieść, a ton to postawa narratora. Wyobraź sobie zabawną historię ze zrzędliwym narratorem – to przykład współdziałania różnych nastrojów i tonów.
Ogólnie rzecz biorąc, nastrój jest dla emocji czytelników, a ton dla postawa narratora. To jak zabawny przyjaciel opowiadający historię w zrzędliwy sposób – emocje (nastrój) mogą być śmiechem, ale nastawienie (ton) jest zrzędliwe. Zrozumienie tej różnicy pomaga docenić różne warstwy opowieści.
Dodaj komentarz