На працягу стагоддзяў філосафы адыгрывалі вырашальную ролю ў фарміраванні таго, як мы бачым свет і думаем пра жыццё. Нават сёння іх ідэі застаюцца важнымі. Найвялікшыя і найбольш уплывовыя філосафы ўсёй гісторыі далі нам каштоўную інфармацыю аб чалавечым розуме і свеце, у якім мы жывем. Перш чым мы паглыбімся ў думкі некаторых вядомых філосафаў, давайце спачатку разбярэмся, што такое філасофія.
Філасофія - гэта вывучэнне фундаментальных пытанняў пра існаванне, веды, каштоўнасці, розум, розум і мову. Ён імкнецца даследаваць прыроду рэальнасці і сэнс жыцця. Філосафы выкарыстоўваюць крытычнае мысленне і рацыянальнае даследаванне для вывучэння гэтых глыбокіх аспектаў чалавечага існавання. Праз свае творы і вучэнні яны пакінулі ў спадчыну багатую спадчыну, якая працягвае ўплываць на наша разуменне сябе і свету.
Зараз давайце вывучым спіс некаторых з найвялікшых філосафаў усіх часоў, якія ўнеслі значны ўклад у нашу калектыўную мудрасць.
Што такое філасофія?
Філасофія паходзіць ад грэчаскіх слоў, якія азначаюць «любоў да мудрасці». Гэта як глыбокае апусканне ў разуменне ведаў, існавання і рэальнасці. Уявіце сабе гэта як спосаб думаць пра такія важныя рэчы, як этыка, прырода, эстэтыка і многае іншае. Філосафы або глыбокія мысляры разважаюць пра тое, што значыць быць, логіку і розныя тэорыі.
Самае цікавае ў філасофіі тое, што гэта не проста куча старых ідэй. Філосафы разважаюць пра чалавечае існаванне, таму іх урокі застаюцца ў памяці нават пасля іх адыходу. Вось чаму вучэнні дзесяці лепшых філосафаў з далёкіх часоў усё яшчэ маюць сэнс і сёння. Быццам яны пакінулі пасля сябе скарбніцу мудрасці, з якой мы ўсё яшчэ можам павучыцца. Такім чынам, калі вы калі-небудзь задумваліся над важнымі жыццёвымі пытаннямі, філасофія можа знайсці для вас некаторыя адказы!
10 найвялікшых філосафаў усіх часоў
Адкрыйце для сябе глыбокія думкі і гісторыі некаторых з найвялікшых філосафаў гісторыі. Давайце паглыбімся ў простыя, але ўражлівыя вучэнні гэтых выдатных розумаў.
1. Арыстоцель
Арыстоцель, знакаміты грэчаскі філосаф, жыў у Старажытнай Грэцыі з 384 па 322 гады да нашай эры. Пад кіраўніцтвам знакамітага філосафа Платона Арыстоцель стаў эрудытам, выдатным у розных галінах.
Арыстоцель, якога часта называюць першым вучоным у гісторыі, напісаў больш за 200 трактатаў, каля 31 з якіх дагэтуль цыркулююць. Яго разнастайныя працы ахоплівалі філасофію розуму, этыку, палітычную тэорыю, эстэтыку і рыторыку, а таксама эмпірычную біялогію. Варта адзначыць, што ён унёс значны ўклад у дэталёвае назіранне за раслінамі і жывёламі.
Трывалая спадчына Арыстоцеля заключаецца ў яго асноватворнай працы па логіцы, якая ўяўляе сабой першае сістэматычнае апрацоўку прынцыпаў правільнага разважання.
Акрамя таго, ён вылучыў тры асноўныя метады рыторыкі: этас (этыка), пафас (эмоцыі) і лагатып (логіка). Яго развіццё тэорыі дэдукцыі, цяпер вядомай як сілагізм, застаецца ключавым аспектам яго інтэлектуальнага ўкладу. Сёння Арыстоцель адзначаны за фарміраванне ранніх асноў розных дысцыплін і яго піянерскую ролю ў свет філасофіі.
2. Сакрат
Сакрата, грэчаскага філосафа, які паходзіць з Афін, часта называюць піянерам заходняй філасофіі і адным з найвялікшых філосафаў усіх часоў. Яго ўклад галоўным чынам ляжыць у этычнай філасофіі, што робіць яго першым маральным філосафам у гэтай традыцыі. Нягледзячы на адсутнасць уласных пісьмовых прац, яго вучэнне захавалася праз апавяданні яго вучняў Ксенафонта і Платона.
Сакрат адыграў ключавую ролю ў развіцці сакратаўскага дыялогу, формы літаратуры, засяроджанай на навучанні праз мастацтва задаваць пытанні. Замест традыцыйных лекцый ён вёў размовы, якія заахвочвалі крытычнае мысленне і самапазнанне.
На жаль, неартадаксальныя перакананні Сакрата прывялі да яго падзення. У 399 г. да н.э. яму пагражаў смяротны прысуд па абвінавачанні ў разбэшчванні моладзі і адмове прызнаваць афіцыйных багоў горада. Нават у апошнія хвіліны жыцця Сакрат заставаўся верным сваім філасофскім прынцыпам, пакінуўшы пасля сябе спадчыну, якая працягвае ўплываць на заходнюю думку і адукацыю.
3. Канфуцый
Канфуцый, філосаф са старажытнага Кітая (770-481 гг. да н. э.), верыў у неабходнасць добрага жыцця, заснаванага на этычных і маральных прынцыпах. Ён хацеў, каб кожны меў магчымасць вучыцца, і зрабіў настаўніка паважанай прафесіяй. Гэтая ідэя супадае з місіяй Народнага ўніверсітэта, паколькі і Канфуцый, і ўніверсітэт падзяляюць агульную мэту зрабіць адукацыю даступнай для ўсіх.
Канфуцый таксама заснаваў канфуцыянства, сістэма перакананняў, у цэнтры якой - асабістая этыка і мараль. Асноўныя прынцыпы канфуцыянства, якія часта называюць яго этыкай, уключаюць у сябе справядлівасць, дабрачыннасць, беспамылковасць і павагу да аўтаноміі. Сярод яго вучэнняў вылучаюцца пяць нязменных цнотаў: добразычлівасць, праведнасць, надзейнасць, прыстойнасць і мудрасць.
Увогуле, Канфуцый лічыў, што трэба быць добрым чалавекам і ставіцца да іншых з дабрынёй і сумленнасцю. Ён лічыў, што адукацыя і этычнае жыццё маюць вырашальнае значэнне для гарманічнага грамадства. Яго вучэнні працягваюць уплываць і натхняць людзей ва ўсім свеце імкнуцца да лепшага і дабрадзейнага жыцця.
4. Лао-цзы
Лао-Цзы, значны філосаф, сфармуляваў тэорыю, цесна звязаную з даасізмам, сістэмай вераванняў, якая ўзнікла прыкладна ў 500 годзе да нашай эры ў Старажытным Кітаі. Даасізм падкрэслівае гарманічнае суіснаванне жывёл і чалавека ў Сусвеце. Лао-Цзы, які напісаў асноўную даоскую кнігу, таксама ўвёў канцэпцыю духоўнай неўміручасці, мяркуючы, што душа не гіне, а зліваецца з Сусветам пасля смерці. Ён выступаў за жыццё ў гармоніі з чы (або цёх), энергіяй, якая кіруе сусветам.
Філасофія даасізму ўключае ў сябе прынцып раўнавагі сіл, які сімвалізуюць Інь і Ян. Гэтая ідэя паказвае, як супрацьлеглыя сілы, такія як святло і цемра, гарачае і халоднае, дзеянне і бяздзейнасць, супрацоўнічаюць, каб навесці парадак у свеце. Да 8 стагоддзя н.э. даасізм ператварыўся ў рэлігію дынастыі Тан. Нягледзячы на тое, што даасізм з'яўляецца адной з асноўных рэлігій Кітая разам з канфуцыянствам і будызмам, ён сутыкнуўся з падаўленнем падчас камуністычнага захопу ўлады ў 1959 годзе.
Чытайце таксама: Што такое сацыяльная крытыка? Віды сацыяльнай крытыкі
5. Джон Лок
Джон Лок, еўрапейскі навуковец 17-га стагоддзя, працаваў у Оксфардзе і займаўся медыцынскімі даследаваннямі. Ён вядомы сваім укладам у Асветніцтва і развіццё лібералізму.
Лок цвёрда адстойваў права кожнага на жыццё, свабоду і ўласнасць, адмаўляючыся ад паняцця боскага права каралёў. Паводле яго слоў, калі кіраўнік не выконваў гэтыя правы, народ меў права зрынуць караля з выкарыстаннем сілы. Яго галоўнае перакананне было ў тым, што галоўны абавязак урада - служыць інтарэсам народа.
Ідэі Лока заклалі аснову канцэпцыі абмежаванага ўрада, падкрэсліваючы важнасць абароны правоў асобы. Яго ўплывовыя думкі аб дзяржаўным кіраванні і правах чалавека працягваюць фармаваць палітычную філасофію і разуменне ўзаемаадносін паміж кіраўнікамі і кіруемымі.
6. Фрыдрых Ніцшэ
Фрыдрых Ніцшэ, нямецкі філосаф, пакінуў значны след у заходнім свеце сваімі творамі, якія ахопліваюць розныя тэмы, такія як навука, мастацтва, культура і гісторыя. Ён аказаў глыбокі ўплыў на экзістэнцыялізм і сюррэалізм, дзве плыні, якія ўзніклі на хвалі яго ўкладу.
Ключавая філасофія Ніцшэ, нігілізм, мяркуе, што ўсяму, у тым ліку жыццю, не хапае ўнутранага сэнсу. Гэтая ідэя аказала працяглы ўплыў, сфармаваўшы філасофскія і мастацкія рухі, якія адбыліся ў наступныя гады. Яго думкі падштурхнулі да пераацэнкі традыцыйных вераванняў і адкрылі шлях да новых поглядаў на існаванне.
Прасцей кажучы, Ніцшэ лічыў, што жыццё не мае загадзя вызначанай мэты. Гэта меркаванне прымусіла многіх паставіць пад сумнеў устаноўленыя нормы і даследаваць нетрадыцыйныя ідэі. Пульсацыйны эфект яго філасофіі распаўсюдзіўся на экзістэнцыялістычны і сюррэалістычны рухі, фармуючы тое, як людзі ўспрымаюць навакольны свет. Сёння ідэі Ніцшэ працягваюць вывучацца і абмяркоўвацца, што робіць яго прыкметнай фігурай у гісторыі філасофіі.
7. Карл Маркс
Карл Маркс лічыцца адным з найвялікшых філосафаў усіх часоў. Ён з Германіі і жыў у 1800-х гадах. Ён прыдумаў марксізм, уяўленне пра грамадства, палітыку і грошы. Маркс лічыў, што ў грамадстве ідзе барацьба паміж дзвюма групамі: рабочымі і багатымі людзьмі, якія валодаюць бізнесам.
Ён верыў, што аднойчы працоўныя паўстануць супраць багатых у вялікай барацьбе. У гэтай барацьбе рабочыя ўзялі б пад кантроль эканоміку. Маркс шмат казаў пра камунізм, сістэму, дзе ўсё дзеліцца на ўсіх і няма прыватнай уласнасці.
Ідэі Маркса былі вельмі магутнымі, і ён стаў вядомым сваёй падтрымкай камунізму. Ён хацеў змяніць спосаб працы грамадства, каб да ўсіх ставіліся справядліва. Думкі Маркса паўплывалі на многіх людзей па ўсім свеце.
8. Ральф Уолда Эмерсан
Ральф Уолда Эмерсан, амерыканскі філосаф, лектар, абаліцыяніст і эсэіст, зрабіў значны ўплыў на грамадства. Яго найбольш прыкметным укладам з'яўляецца эсэ пад назвай «Самаапора». Жывучы ў 1800-я гады, ён меў падабенства з брытанскімі рамантычнымі сучаснікамі, падкрэсліваючы глыбокую сувязь паміж Богам, чалавецтвам і прыродай.
Праца Эмерсана валодае пераўтваральнай сілай, заахвочваючы чытачоў больш за ўсё давяраць уласным меркаванням. Яго ідэі пераклікаюцца з важнасцю індывідуалізму і самастойнасці, заклікаючы людзей паверыць у свае ўласныя магчымасці. Праз свае творы Эмерсан ўсяляе пачуццё пашырэння правоў і магчымасцей, выступаючы за асабістую незалежнасць і сілу, якая прыходзіць ад прыяднання да свету прыроды.
Акрамя таго, уплыў Ральфа Уолда Эмерсана выходзіць за межы яго часу, пакідаючы трывалую спадчыну, якая спрыяе ўпэўненасці ў сабе і ўзаемасувязі людзей з боскасцю і прыродай. Яго акцэнт на самастойнасці працягвае натхняць і накіроўваць тых, хто імкнецца арыентавацца ў складанасцях жыцця з упэўненасцю і незалежнасцю.
9. Імануіл Кант
Імануіл Кант, вядомы філосаф з 1724 па 1804 гады каля Балтыйскага мора, вядомы сваімі працамі пра практычны розум, чысты розум і сілу меркавання. Кант лічыў, што вызначэнне маральнасці дзеянняў залежыць ад выканання нашага абавязку, а не ад засяроджвання на наступствах. Яго асноўны маральны прынцып падкрэслівае, што маральныя развагі маюць перавагу над іншымі формамі разваг.
Погляд Канта на этыку засяроджваецца на ідэі, што ўчынкі правільныя ці няправільныя ў залежнасці ад таго, ці выконваем мы свой абавязак, а не ад вынікаў нашых дзеянняў. Згодна з яго фундаментальным законам маралі, маральнае разважанне мае большае значэнне, чым любая іншая форма разважання.
Увогуле, філасофія Канта падкрэслівае важнасць абавязку і маральнага абавязку ў ацэнцы этычнага характару нашых дзеянняў. Яго спадчына адзначана выразным акцэнтам на вяршэнстве маральных разважанняў у сферы этыкі.
Чытайце таксама: Тлумачэнне спісу ўсіх школ псіхалогіі
10. Эпікур
Эпікур, мудры грэчаскі філосаф, які жыў з 341 па 27 г. да н.э., заснаваў філасофію эпікурэйства, якая мела значны ўплыў. Ён засяродзіў сваё вучэнне на ідэі, што канчатковай мэтай чалавечага жыцця з'яўляецца шчасце, якое дасягаецца праз адсутнасць псіхічных расстройстваў і фізічнага болю.
Паводле Эпікура, ключ да паўнавартаснага жыцця ляжыць у пагоні за задавальненнем, а не проста ў практыцы розуму. Ён сцвярджаў, што сапраўднае шчасце з'яўляецца найвышэйшым дабром для чалавека. Ён удакладніў, што ірацыянальныя жаданні былі крыніцай трывогі, мяркуючы, што, пазбавіўшыся ад страху пакарання і смерці, можна палегчыць трывогу і дасягнуць сапраўднага шчасця. Эпікур падкрэсліваў важнасць разумення і кіравання жаданнямі весці задаволенае і радаснае жыццё. Яго вучэнне выступае за збалансаваны падыход да задавальнення, ухіляючыся ад празмернага і непатрэбнага задавальнення.
У цэлым Эпікурэйства, як адстойваў Эпікур, заахвочвае жыццё, прысвечанае шчасцю, свабоднае ад псіхічных расстройстваў і фізічнага болю, якое дасягаецца шляхам удумлівага пошуку задавальнення і ліквідацыі ірацыянальных страхаў.
заключэнне
Многія ідэі і філасофіі некаторых з найвялікшых філосафаў усіх часоў застаюцца актуальнымі ў сучасным свеце. Гэтыя старажытныя мысляры ўнеслі вялікі ўклад у наша разуменне чалавецтва і таго, як мы ўзаемадзейнічаем з сабой, іншымі, прыродай і боскім.
Нязменны ўплыў найвялікшых філосафаў працягвае фармаваць наша мысленне і заахвочвае нас разважаць над пытаннямі новымі і глыбокімі спосабамі. Яны далі нам кіруючыя прынцыпы, якія ўплываюць на нашы паводзіны ў грамадстве, фарміруюць нашы ўяўленні аб кіраванні, паэзіі, адукацыі, матэматыцы і навуцы і натхняюць нас даследаваць розныя аспекты жыцця.
Гэтыя філасофскія асновы аказаліся трывалымі, даючы нам каштоўнае разуменне, якое захоўваецца на працягу стагоддзяў. Калі мы арыентуемся ў складанасці нашага сучаснага свету, мудрасць гэтых філасофскіх гігантаў служыць вечным кіраўніцтвам для нашых інтэлектуальных і маральных пошукаў.
Пакінуць каментар