Poezia Ottava rima filloi në shekullin e 14-të falë poetit italian Giovanni Boccaccio. Ai luajti një rol të rëndësishëm në zhvillimin e kësaj forme unike të poezisë përmes veprave të tij me ndikim. Ottava rima përbëhet nga strofa të përbëra nga tetë rreshta, zakonisht me një skemë rime të ABABABCC.
Ky stil poetik u përhap përtej Italisë dhe u bë i njohur në letërsinë angleze gjatë Rilindjes. Forma e saj e strukturuar dhe modeli ritmik e bënë atë një zgjedhje të preferuar mes poetëve.
Shembuj të famshëm të ottava rima përfshijnë poemën narrative të Lord Bajronit "Don Juan", ku ai përdori këtë formë për të treguar aventurat e protagonistit. Përveç kësaj, Alexander Pushkin, një poet i njohur rus, përdori ottava rima në veprën e tij "Eugene Onegin", duke kontribuar në popullaritetin e saj të gjerë në gjuhë dhe kultura të ndryshme.
Përdorimi i ottava rima vazhdoi të evoluonte me kalimin e kohës, me poetë të ndryshëm që eksperimentonin dhe e përfshinin atë në kompozimet e tyre. Shkathtësia e tij i lejon poetët të eksplorojnë tema dhe tregime të ndryshme brenda kufijve të kornizës së saj të strukturuar, duke e bërë atë një formë të qëndrueshme dhe të adaptueshme të poezisë në historinë letrare.
Çfarë është poezia e Ottava Rima?
Poezitë Ottava rima janë një lloj poezie që vjen nga Italia. Çdo poezi ka tetë rreshta në një strofë dhe ato ndjekin një model të veçantë rime: ABABABCC. Këto poezi u përdorën kryesisht për tregime të mëdha ose përralla për heronj dhe aventura. Ata ishin të njohur në poezinë epike.
Thomas Wyatt, një politikan dhe poet anglez, i gjeti interesante këto modele të strofave italiane. Ai i përktheu në poezi në anglisht. Pas kësaj, njerëzit filluan ta përdorin këtë stil për të shkruar edhe poezi qesharake dhe sarkastike. Për shembull, John Hookham Frere shkroi "Murgjit dhe gjigantët", dhe Lord Bajroni shkroi "Don Juan" duke përdorur ottava rima.
Këto poezi u bënë të njohura për strukturën e tyre - mënyrën se si u vendosën me vargjet dhe rimat. I lejonin poetët të tregonin histori të gjata ose të talleshin me gjëra serioze. Ato ishin si një kornizë që i lejon shkrimtarët të luajnë me ide dhe tone të ndryshme. Njerëzit e pëlqyen ottava rima për shkathtësinë e saj - ajo mund të trajtonte tema serioze dhe qesharake, duke u dhënë poetëve shumë liri për t'u shprehur.
Skema e rimës dhe struktura e poezisë Ottava Rima
Poezia Ottava Rima është e përbërë nga stanza që përmbajnë tetë rreshta secila. Skema e rimës zakonisht ndjek një model ABABABCC, ku gjashtë rreshtat e parë alternojnë në rimimin e tyre derisa dy rreshtat e fundit të formojnë një çift me një rimë të dyfishtë. Çdo varg në këtë lloj poezie zakonisht përmban 10 rrokje, duke përdorur pentametrin jambik, megjithëse, në përkthime të caktuara, mund të përdoren 11 rrokje.
Këto poezi mund të jenë të pavarura me vetëm një strofë ose mund të përbëhen nga strofa të shumta, duke lejuar një gamë të gjerë tonesh dhe temash. Poetët e njohur kanë përdorur ottava rima për të krijuar vepra të përzemërta dhe intensive, ndërsa të tjerë e kanë përdorur atë për të satirizuar ose për të tallur me lojë konvencionet e vetë zhanrit.
Për shembull, Lord Bajroni, një figurë e shquar në poezi, përdori ottava rima në veprën e tij të njohur "Don Zhuan", ku përzie seriozitetin me humorin, duke treguar shkathtësinë e kësaj forme poetike. Fleksibiliteti i strukturës i lejon poetët të eksperimentojnë me tema, tone dhe emocione të ndryshme brenda kufijve të kësaj kornize ritmike dhe të strukturuar.
Ottava Rima 5 Poezi të shquara
Ottava rima është një formë poetike e karakterizuar nga struktura e saj e strofave me tetë rreshta me një skemë rime specifike (ABABABCC). Hasshtë përdorur në vepra të ndryshme letrare, duke filluar nga narracionet serioze deri tek kompozimet humoristike dhe satirike. Eksplorimi i pesë shembujve të veçantë jep pasqyrë në këtë formë poetike dhe aplikimet e saj të ndryshme.
1. "Murgjit dhe gjigantët" nga John Hookham Frere:
Kjo poezi lozonjare dhe humoristike shërben si një satirë e përrallave Arturiane. Nëpërmjet zgjuarsisë dhe shakasë, Frere parodizon historitë legjendare të Mbretit Artur dhe kalorësve të tij, duke ofruar një këndvështrim të lehtë mbi legjendat e njohura.
2. "Beppo" nga Lord Bajroni:
Para se të krijonte epikën e tij të famshme tallëse "Don Juan", Bajroni krijoi poemën satirike "Beppo". Ai e përmbys narrativën tipike duke e shndërruar personazhin titullar nga një femëror në dikë që lëkundet lehtësisht nga gratë. Nëpërmjet ironisë dhe talljes, Bajroni kritikon normat dhe stereotipet shoqërore.
3. "Në mesin e fëmijëve të shkollës" nga William Butler Yeats:
Duke ofruar një vështrim privat në reflektimet personale të Yeats mbi kujtimet, kjo poemë thellohet në temat e plakjes, rinisë dhe kalimit të kohës. Në një mënyrë tjetër, "Lundrimi për në Bizant" i Yeats eksploron në mënyrë metaforike një udhëtim shpirtëror, duke reflektuar mbi kërkimin e pavdekësisë dhe transcendencës artistike.
4. "Isabella: ose tenxherja e borzilokut" nga John Keats:
Keats merr frymëzim nga personazhi i Boccaccios për të endur një përrallë makabre të romancës dhe krenarisë brenda strukturës ottava rima. Ky rrëfim tragjik shpaloset në një seri strofash me tetë rreshta, duke eksploruar temat e dashurisë, tradhtisë dhe pasojat e pasionit të pakontrolluar.
5. "Shtriga e Atlasit" nga Percy Bysshe Shelley:
Poema e Shelley-t shpaloset si një përrallë utopike fantastike dhe abstrakte në 78 strofa ottava rima. Nëpërmjet imazheve të gjalla dhe tregimeve imagjinative, Shelley krijon një rrëfim që lundron në sferat e fantazisë, duke eksploruar temat e magjisë, bukurisë dhe përvojës njerëzore.
Lini një Përgjigju