Frazat dhe klauzolat janë si blloqe ndërtimi për fjali. Ata të dy luajnë role jetike, por klauzolat janë të veçanta sepse janë ide të plota që mund të qëndrojnë të vetme. Mendoni për to si fjali të plota brenda fjalive më të mëdha.
Frazat janë grupe fjalësh që punojnë së bashku, por nuk shprehin një mendim të plotë. Ata shpesh veprojnë si pjesë të një fjalie, duke shtuar detaje ose informacion.
Klauzolat, nga ana tjetër, kanë një temë (për kë ose çfarë është fjalia) dhe një folje (çfarë po bën subjekti ose ndodh veprimi). Ata mund të kenë kuptim vetë dhe nuk mbështeten në pjesën tjetër të fjalisë për t'u kuptuar.
Kuptimi i frazave dhe klauzolave është thelbësor në gramatikën angleze sepse ato na ndihmojnë të ndërtojmë fjali të qarta dhe kuptimplote. Ato i japin strukturë dhe thellësi shkrimit tonë, duke na lejuar të shprehim idetë në mënyrë më efektive. Njohja se si t'i përdorni ato siç duhet mund ta bëjë shkrimin tuaj më të fortë dhe më tërheqës për lexuesit.
Çfarë është një frazë?
Një frazë është një koleksion fjalësh që mund të përfshijnë pjesë të rëndësishme të një fjalie, të tilla si një emër ose një folje. Sidoqoftë, ndryshe nga një fjali e plotë, një frazë nuk ka një temë (ai që bën veprimin) dhe një kallëzues (që ju tregon se çfarë po bën subjekti). Në vend të kësaj, ai shton detaje ose informacion në një fjali duke folur për temën, objektin, foljen ose kontekstin.
Për shembull, nëse thoni, "shtëpia e vjetër buzë lumit", ky grup fjalësh formon një frazë, duke ofruar detaje shtesë rreth emrit "shtëpi". Frazat i bëjnë fjalitë më përshkruese ose specifike.
Mbani në mend se ndërsa fjalitë përbëhen nga fraza, nxjerrja e një fraze nga një fjali mund të mos e bëjë atë një fjali të plotë më vete. Frazat punojnë së bashku me fjalë të tjera për të përcjellë të plota mendimet dhe idetë.
Kuptimi i frazave është thelbësor në ndërtimin e fjalive që përcjellin në mënyrë efektive mesazhin e synuar. Ato veprojnë si blloqe ndërtimi thelbësore që shtojnë thellësi dhe detaje në gjuhën tonë, duke na ndihmuar të shprehemi më saktë.
8 lloje frazash në gramatikën angleze
Në botën e gramatikës angleze, lloje të ndryshme frazash luajnë role të ndryshme. Këto fraza, thelbësore për ndërtimin e fjalive, vijnë në tetë forma të dallueshme:
1. Fraza emërore
Një frazë emërore përfshin një emër dhe fjalë që e përshkruajnë atë. Për shembull, në fjalinë "Studenti i talentuar dhe i zgjuar do të diplomohet", fraza emërore është "student i talentuar, i zgjuar". Është si një grup fjalësh që na tregon për një person, vend, send ose ide.
Mbiemrat, fjalët që përshkruajnë emrat, janë gjithashtu pjesë e frazave emërore. Ato ndihmojnë për të dhënë më shumë detaje rreth emrit. Kuptimi i frazave emërore na ndihmon të ndërtojmë fjali më të mira, duke e bërë shkrimin tonë më përshkrues dhe interesant. Është si të kemi një mjet të veçantë për të krijuar imazhe më të qarta në mendjet tona kur ne lexoni ose shkruani.
2. Fraza foljore
Një frazë foljore përfshin një folje dhe fjalët e saj që përshkruajnë ose modifikojnë veprimin. Për shembull, në "Macja po fle i qetë", fraza e foljes është "po fle i qetë". Këto fraza shprehin veprime, gjendje ose ndodhi në një fjali. Ato mund të përmbajnë folje ndihmëse (si "është", "ishte" ose "do të jetë") dhe ndajfolje (si "shpejt" ose "lumtur") që japin më shumë detaje rreth veprimit.
Kuptimi i frazave të foljeve ndihmon për të kuptuar se si ndodhin veprimet dhe nuancat e tyre në fjali. Për shembull, "Ajo kishte praktikuar me zell" tregon frazën foljore "kishte praktikuar me zell", duke ilustruar përpjekjen e vazhdueshme që ajo bëri në praktikë.
Gjithashtu lexoni: Fjalët e zhargonit amerikan
3. Fraza Gerund
Një frazë gerund fillon me një folje që mbaron në -ing, duke vepruar si emër. Për shembull, "Leximi i librave është i këndshëm". Këtu, "leximi i librave" funksionon si fraza gerund. Këto fraza shërbejnë si subjekte, objekte ose plotësuese në fjali. Ato mund të përfshijnë modifikues, si mbiemra ose ndajfolje.
Njohja e frazave gerund ndihmon për të kuptuar rolin e tyre në fjali. Ato tregojnë veprime ose aktivitete dhe janë vendimtare në ndërtimin e fjalive të qarta dhe koncize. Identifikimi dhe përdorimi i saktë i frazave gerund përmirëson aftesi komunikimi, duke ndihmuar në të shkruarit dhe të folurit efektiv. Zotërimi i këtyre strukturave lehtëson të kuptuarit më të mirë të strukturës së fjalisë dhe gramatikës.
4. Fraza të paskajshme
Një frazë e paskajshme, duke filluar me fjalën "për", përbëhet nga një folje e paskajshme. Tregon atë që dikush dëshiron ose synon të bëjë. Për shembull, në fjalinë "Ëndrra e Gerardit është të studiojë klasikët", fraza e paskajshme është "të studiosh klasikët". Ai shpjegon aspiratën e Gerardit për të mësuar rreth letërsisë klasike ose lëndëve. Frazat e paskajshme mund të shprehin qëllimet, dëshirat ose qëllimet në mënyrë të qartë dhe koncize.
Këto fraza shpesh ndjekin folje si "dua", "planifikoj" ose "shpresoj". Kuptimi i tyre ndihmon në njohjen e qëllimeve ose objektivave të dikujt në një fjali.
5. Fraza pozitive
Një frazë pozitive shton detaje shtesë për një emër. Është një grup fjalësh të vendosura me presje që japin më shumë informacion rreth emrit. Për shembull, në fjalinë "Vëllai im, Malcolm, është një shkencëtar", "Malcolm" është fraza pozitive që tregon më shumë për "vëllai im".
Këto fraza ofrojnë detaje thelbësore ose jo thelbësore. Ato ndihmojnë për të sqaruar ose shtuar informacione interesante në një fjali. Pavarësisht nëse është identifikimi i një personi nga marrëdhënia e tyre ose ofrimi i fakteve shtesë, frazat pozitive i bëjnë fjalitë më përshkruese dhe tërheqëse.
6. Fraza pjesëmarrëse
Një frazë pjesëmarrëse fillon me një folje që modifikohet për të vepruar si një mbiemër ose një emër. Ndihmon në shpjegimin e veprimeve ose përshkrimin e gjërave në një fjali. Për shembull, në fjalinë "Pasi mbaroi detyrat e shtëpisë, Jack shkoi në shtrat", fraza pjesëmarrëse është "Pas mbarimit të detyrave të shtëpisë". Ai shton më shumë detaje duke folur për atë që ndodhi para se Jack të shkonte në shtrat.
Këto fraza, të formuara nga pjesëmarrja e tashme ose e shkuar, i bëjnë fjalitë më interesante dhe japin informacion shtesë rreth veprimeve ose subjekteve. Ata janë si një përbërës sekret që na erëzon mënyrën se si ne shprehemi me shkrim.
7. Fraza parafjalore
Një frazë parafjalore përdor fjalë si "në", "në" ose "me" për të treguar se ku ose si është diçka. Merreni këtë fjali: "Burkëpjekësi e vuri qershinë mbi tortë". Këtu, fraza parafjalore është "mbi tortë", duke na treguar se ku shkoi qershia. Këto fraza mund të tregojnë për vendin, kohën, drejtimin ose marrëdhënien. Për shembull, "nën tryezë", "gjatë ditës" ose "me mikun tim".
Ata shtojnë detaje në fjali, duke i bërë ato më të qarta. Kuptimi i frazave parafjalore ndihmon në të shkruar dhe në të folur, sepse ato japin më shumë informacion për temën dhe rrethinën e saj, duke i bërë fjalitë më përshkruese dhe tërheqëse.
8. Fraza absolute
Një frazë absolute përmban një temë pa një folje veprimi dhe modifikon një fjali të tërë. Për shembull, merrni parasysh fjalinë: "Ai u largua nga dhoma, ijet e tij duke u lëkundur". Këtu, frazës absolute "ijët e tij lëkunden" i mungon një folje, por shton detaje përshkruese.
Këto fraza zakonisht përbëhen nga një emër dhe një pjesore (një formë -ing ose -ed e një foljeje). Ato japin informacion shtesë për klauzolën kryesore, shpesh duke shprehur veprime të njëkohshme ose kushteve. Megjithëse nuk është një fjali e plotë më vete, një frazë absolute përmirëson të kuptuarit duke ofruar kontekst ose përshkrim shtesë. Ato mund të sjellin gjallëri dhe thellësi në shkrim, duke i dhënë lexuesit një pamje më të detajuar.
Gjithashtu lexoni: 85 Shembuj të ngjashëm
Çfarë është një klauzolë?
Një klauzolë është një grup fjalësh që përbën një pjesë të një fjalie dhe shpreh një ide të plotë. Çdo klauzolë ka dy pjesë thelbësore: një temë (personi kryesor, gjëja ose ideja) dhe një folje (veprimi ose gjendja e qenies). Ata mund të qëndrojnë vetëm si një fjali ose të punojnë së bashku brenda një fjalie më të madhe. Fjalitë përbëhen nga klauzola të pavarura, të cilat mund të qëndrojnë të vetme, dhe fjali të varura, të cilat mbështeten në një klauzolë të pavarur për të plotësuar kuptimin e tyre.
Për shembull, në fjalinë "Macja ndoqi miun", "Macja" është kryefjala dhe "ndjekur" është folja, duke e bërë atë një klauzolë të pavarur sepse mund të qëndrojë vetëm. Sidoqoftë, në fjalinë "Kur macja ndoqi miun", "Kur macja ndoqi miun" është një klauzolë e varur që ka nevojë për më shumë informacion për të formuar një mendim të plotë.
Kuptimi i klauzolave na ndihmon të krijojmë fjali të strukturuara mirë dhe të përcjellim ide të qarta. Ato na mundësojnë të përshkruajmë veprime, gjendje, vendndodhje dhe më shumë rreth temave që po diskutojmë.
4 Llojet e klauzolave në gramatikën angleze
Në gramatikën angleze, ekzistojnë katër lloje kryesore të klauzolave, secila prej të cilave shërben për qëllime të veçanta në ndërtimin e fjalive. Këto klauzola luajnë një rol vendimtar në shprehjen e ideve dhe lidhjen e mendimeve brenda një fjalie.
1. Klauzolat kryesore në fjali
Një klauzolë kryesore në një fjali përbëhet nga një temë dhe një folje. Mund të jetë një fjali më vete ose të bashkohet me një pjesë tjetër për të dhënë më shumë detaje. Për shembull, në librin e Leo Tolstoit, Lufta dhe Paqja, ka një fjali të thjeshtë, "Pikuan pika". Këtu, "pika" është emri, dhe "pikoi" është folja, duke krijuar fjalinë kryesore.
Kur dy fjali kryesore kombinohen me një presje dhe një lidhëz bashkërenditëse, ato formojnë një fjali të përbërë. Një shembull do të ishte, "Qeni im ishte i shqetësuar, kështu që ne shkuam për një shëtitje."
Klauzolat kryesore janë blloqet ndërtuese të fjalive. Ato përmbajnë elemente thelbësore që përcjellin mendime të plota. Për shembull, "Macja flinte" është një klauzolë kryesore sepse ka një temë ("macja") dhe një folje ("fjeti"), duke formuar një ide të plotë.
Kuptimi i fjalive kryesore ndihmon në ndërtimin e fjalive kuptimplote. Ato i japin strukturë dhe qartësi asaj që ne komunikojmë, duke na lejuar të shprehim idetë tona në mënyrë më efektive.
2. Klauzola të nënrenditura
Një klauzolë nënrenditëse, e lidhur shpesh me fjalë si "sepse", "si" ose "ndërsa", është një pjesë më e vogël e një fjalie të lidhur me idenë kryesore. Mund të bashkohet gjithashtu me fjalinë kryesore duke përdorur fjalë bashkërenduese si "ose", "por" ose "ende". Kur qëndron vetëm, një klauzolë e varur mund të duket si një fjali e plotë, por ajo ka nevojë për një fjalë lidhëse që të ketë kuptim brenda kontekstit më të gjerë.
Për shembull, merrni fjalinë "Ai ra sepse u pengua". Këtu, “sepse u shkatërrua” është fjalia e nënrenditur, duke i dhënë më shumë detaje se përse ra. Ai nuk shpreh një mendim të plotë në vetvete, por plotëson idenë kryesore në fjali.
Fjalitë e nënrenditura japin informacion shtesë, sqarojnë detaje ose tregojnë marrëdhënie midis pjesëve të ndryshme të një fjalie. Ato i shtojnë thellësi dhe kompleksitet komunikimit tonë duke ofruar më shumë kontekst dhe shpjegim. Të kuptuarit se si funksionojnë këto klauzola brenda një strukture fjalie ndihmon në ndërtimin e një komunikimi më të qartë dhe më të saktë.
3. Klauzola mbiemërore
Një klauzolë mbiemërore e quajtur ndonjëherë një klauzolë ndajfoljore, është një pjesë e një fjalie që nuk mund të qëndrojë e vetme dhe lidhet me fjalinë kryesore me fjalë si "kush", "kush", "kush", "cila" ose "ajo". .” Mund të lidhet gjithashtu përmes fjalëve si "kur", "ku" ose "pse". Me fjalë të thjeshta, ai jep informacion shtesë për një emër ose përemër në fjalinë kryesore.
Imagjinoni këtë: kur shtoni detaje në një fjali për një person, send apo edhe një situatë, mund të përdorni një klauzolë mbiemërore. Për shembull, në fjalinë, "Ajo qau kur Brad e hodhi atë", pjesa "kur Brad e hodhi atë" është klauzola mbiemërore. Ai shpjegon më shumë për kohën ose situatën që shkakton të qarën.
Këto klauzola ndihmojnë për t'i bërë fjalitë tona më të pasura dhe më të qarta. Ato ofrojnë detaje më specifike që na ndihmojnë të kuptojmë kush, çfarë, kur, ku, pse ose si të një situate. Pavarësisht nëse përshkruan një person, vend ose ngjarje, fjalitë mbiemërore i shtojnë thellësi dhe kontekst asaj që po themi.
4. Klauzola emërore
Një klauzolë emërore është si një pjesë e veçantë e një fjalie që zë vendin e një emri. Imagjinoni që keni një fjali: "Medalja e artë i shkon fituesit". Epo, mund ta ndryshoni pak dhe të thoni, "Medalja e artë i shkon kujtdo që fiton garën". Shihni çfarë ndodhi atje? "Kushdo që fiton garën" u fut për "fituesin". Kjo është fjalia emërore që bën gjënë e saj!
Mendoni për një klauzolë emërore si një zëvendësim për një emër të rregullt, por është pak më fantastike. Nuk është vetëm një fjalë; është një grup i tërë fjalësh që veprojnë si emër. Pra, në vend që të thoni diçka të thjeshtë si "person" ose "vend", ju po përdorni një mini-fjali të tërë për të bërë punën.
Kur vëreni një klauzolë emërore, është si të gjesh një fragment të fshehtë në një fjali. Është aty, duke bërë punën e një emri, por është pak më i gjatë dhe më i detajuar. Është shumë interesante se si mund t'i ndërrojmë gjërat në fjali për t'i bërë ato më interesante, apo jo?
Gjithashtu lexoni: 59 Shembuj metaforash
Klauzola kundrejt frazave në fjali
Kur shkruajmë fjali, është e rëndësishme të kuptojmë ndryshimin midis klauzolave dhe frazave. Një klauzolë është një ide e plotë me një temë dhe një folje. Nga ana tjetër, një frazë është një koleksion fjalësh që u shton detaje subjekteve ose objekteve në një fjali, por nuk formon një mendim të plotë më vete.
Klauzolat, veçanërisht ato vartëse ose relative, shpesh kanë nevojë lidhëzat për t'i bashkuar me fjalinë kryesore. Pavarësisht kësaj shtese, ato ende përmbajnë një temë dhe një folje. Në fjalitë komplekse, fjalitë mund të përbëhen nga një ose dy fraza, por këto fraza nuk mund të funksionojnë në mënyrë të pavarur.
Për shembull, merrni parasysh këtë: "Macja, e ulur në dyshek, ndoqi miun." Këtu, "ulur në dyshek" është një frazë që modifikon temën "mace". Sidoqoftë, "Macja ndoqi miun" është një klauzolë e plotë që formon një ide të plotë.
Kuptimi i klauzolave dhe frazave ndihmon në ndërtimin e fjalive që përcjellin mendime të plota dhe japin detaje shtesë. Klauzolat u japin fjalive strukturë dhe koherencë duke paraqitur ide të plota, ndërsa frazat i përmirësojnë fjalitë duke shtuar elementë përshkrues pa krijuar vetë mendime të plota.
Lini një Përgjigju