Phrases et clausulae sunt sicut cuneos ad sententias construendum. Uterque partes vitales exercent, sed speciales clausulae sunt quia ideae integrae solae stare possunt. Cogita de illis ut maior sententias in integrum sententias.
Phrases sunt coetus verborum quae simul cooperantur sed totam cogitationem non exprimunt. Saepe partes sententiae agunt, additis singulis vel informationibus.
Clauses, on the other hand, have a subject (quis or quid in sententia sit) and verbum (quid de re agatur or in actio eveniunt). Sensum suum facere possunt nec reliquae sententiae intellegendae innituntur.
Locutiones et clausulae intellegendae essentiales sunt in grammatica Latina quia adiuvant ut sententias claras et significativas aedificemus. Scripturae structuram et altitudinem dant nostris, sinunt nos efficacius exprimere ideas. Sciens quomodo illis recte uti possit, scripturam tuam validiorem et lectoribus promptiorem reddere.
Quid est Phrasis?
Phrasis est collectio verborum quae magnas partes sententiae comprehendere possunt, ut nomen vel verbum. Attamen, dissimilis completae sententiae, phrasis utrumque subiectum (faciens actionem) et praedicatum non habet (quod narrat quid res agat). Sed singula vel informationes sententiae addit loquendo de re, obiecto, verbo, contextu.
Verbi gratia, si dixeris, "domus vetus juxta flumen" haec dictionum coetus facit phrasin, addito singulari de nomine "domus". Phrases faciunt sententias ordine vel specifica.
Meminerint, dum sententiae phrasibus constant, e sententia emissa, ne per se ipsam sententiam completam reddat. Phrases cooperantur cum aliis verbis deferat integram cogitationes et cogitationes.
Locutiones intellegentiae pendet in construendis sententiis quae efficaciter ad nuntium intentum deferunt. Obstructiones structurae essentiales agunt, quae profunditatem ac proprietatem linguae nostrae addunt, adiuvantes pressius exprimunt.
8 Genera Phrases Grammaticae Latinae
In mundo grammaticae Anglicae variae locutionum rationes variis muneribus ludunt. Hae locutiones, necessariae ad construendas sententias, in octo formis distinctae veniunt;
1. Nomen Phrases
Nomen locutio includit nomen verbaque quae describunt. Verbi gratia, in sententia "facundus, ingeniosus, discipulus graduatus," nomen phrasis est "facundum, ingeniosum studiosum." Circulus verbi similis est quod de persona, loco, re, vel idea nobis narrat.
Adjectiva, verba, quae nomina describentia sunt, pars nominis phrasis est. Plura de nomine adiuvant. Intellectus noun phrases adiuvat nos sententias meliores construere, nostras scripturas magis describit et iucundas facit. Speciale instrumentum est habere picturas in mentibus nostris clariores creare, cum nos legere aut scribere.
2. Verba Phrases
A verbo verbo includit verbum et verba eius quae describere vel mutare actionem. Verbi gratia, "cattus pacifice dormit", verbum illud est "quiescenter dormit." Haec verba exprimunt actiones, civitates, vel res in sententia. Verba auxiliaria continere possunt (sicut "est," "erat," vel "erunt") et adverbia (sicut "cito" vel "feliciter"), quae de actione planius dant.
Phrases intellectus verbi adiuvat ad percipiendum quomodo actiones fiant et eorum nuances in sententiis. Verbi gratia: "Diligenter exercuerat" ostendit verbum illud "diligenter exercui" illustrans continui conatus ad effectum deduci.
Item Read; American Verba slang
3. Gerund Phrases
A gerundio phrasis incipit cum verbo desinente in -ing, agens pro noun. Verbi gratia, "librorum lectio iucunda est." Hic "libri legere" functiones pro gerundio locutionis habet. Locutiones istae pro subjectis, objectis vel complementis in sententiis sunt. Adiectiua includere possunt, sicut adiectiva vel adverbia.
Locutiones gerundiae cognoscentes adiuvat ad partes suas in sententias percipiendas. Actiones vel actiones indicant et cruciales sunt in sententiis apertis, concisis construendis. Distinguendis et utens gerundio Phrases recte auget ars communicandiadiuvando in scribendo et loquendo. His structuris domito faciliorem reddit comprehensionem structurae et grammaticae sententiae.
4. Infinitive Phrases
Phrasis infinitiva, incipiens a verbo "ad", infinitivi verbi consistit. Ostendit enim quid aliquis velit vel intendit. Exempli causa, in sententia "Gerardi somnium est studere classicas", infinitiva locutio est "classicas studere." Gerardi aspirationem explicat ad discendum de litteris classicis vel de rebus. Phrases infinitivae fines, cupiditates vel fines exprimere possunt modo clare et brevi.
Haec verba saepe sequuntur ut "vis," "consilium" aut "spes." Adiuvat intelligere intentiones vel proposita alicuius in sententia agnoscere.
5. Appositiva Phrases
Appositio appositiva addit singulares de nomine. Circulus verborum in commatibus positus est qui plura de nomine notitias dant. Verbi gratia, in sententia "Frater meus Malcolmus physicus est", "Malcolmus" est appositiva locutio quae plura narrat de "fratre meo."
Hae phrases singula essentialia vel non essentialia praebent. Iuvat declarare vel addere interesting notitia ad damnationem. Utrum cognoscens hominem per relationem vel extra facta offerens, appositivae locutiones magis descriptas sententias faciunt et confligunt.
6. Participium Phrases
Participium phrasis incipit a verbo adiectivo vel nomine modificante agere. Iuvat explicare actiones vel res in damnationem describere. Verbi gratia, in sententia, "Peractis congue, Jack cubitum ivit," participia sententia est "Peractis congue." Plus addit fusius loquendo de iis quae ante Jack acciderunt cubitum.
Hae phrases, ex participiis praesenti vel praeteritis formatae, sententias plus iucundas faciunt et extra informationem de actionibus vel subiectis dant. Sunt sicut medicamenta abscondita quae aromata sunt quomodo nos scribendo exprimimus.
7. Phrases praepositionis
Locutio praepositionis utitur verbis ut "in," "in" vel "cum" ut ostendat ubi vel quomodo aliquid sit. Hanc sume sententiam: "Pistor vico in placenta tibiis". Hic, praepositionis locutio est "in placenta", ubi vico ivimus. Hae locutiones de loco, tempore, directione vel relatione narrare possunt. puta, sub mensa, interdiu, vel cum amico meo.
Singula sententias addunt, quo clariorem reddunt. Locutiones praepositionis intelligentes adiuvat in scribendo et loquendo, eo quod plus informationes dant de subiecto et circumstantibus, faciens sententias magis describit et confligunt.
8. Absoluta Phrases
Absoluta locutio rem sine verbo actionem continet ac totam sententiam modificat. Puta sententiam, "Reliquit cubiculum, inclinata coxis." Hic, absoluta locutio "coxis inclinata" verbo caret, sed particulam describit describit.
Solent hae phrases ex nomine et participio consistere (an -ing vel -ed forma verbi). Praebent extra informationem de principali clausula, saepe exprimendo simul actus or conditionibus. Etsi non integra sententia per seipsam, locutio absoluta intellectum auget offerendo contextui vel descriptioni addito. Possint vividitatem et profundiorem scripturam efficere, accuratiorem picturam lectori pingere.
Item Read; 85 Similes
Clausula quid est?
Clausula verborum est coetus quae partem sententiae format et plenam notionem exprimit. Quaelibet clausula duas partes essentiales habet: subiectum (principale persona, res vel idea) et verbum (actio vel status essendi). Solum possunt stare ut sententia vel simul in maiori sententia cooperantur. Sententiae constant ex clausulis independentibus, quae solae stare possunt, et clausulae dependentes, quae in clausula independentis nituntur ad complendam eorum significationem.
Verbi gratia, in sententia "cattus persecutus murem", "cattus" subiectum est, et "persecutus" est verbum, quia solus potest stare clausulam independentem. Sed in sententia "Cum cattus murem persecutus est", "Cum cattus murem persecutus est" est clausula dependens quae magis notitiae indiget ad integram cogitationem formandam.
Clausulas intellectus adiuvat nos sententias bene structas creare et notiones claras importare. Possunt describere actiones, civitates, loca, et plura de iis quae agimus.
4 Genera Clausulae Grammaticae Latinae
In Grammatica Anglica inveniuntur quattuor primariae clausulae species, singulis propositis distinctae ad construendas sententias. Hae clausulae magnum locum obtinent in exprimendis notionibus et cogitationibus connectendis intra sententiam.
1. clausulae in Sententiarum
Praecipua clausula in sententia constat ex subiecto et verbo. Sententia per seipsam potest esse coniuncta vel cum alia parte plura singula dare. Exempli gratia, in libro Belli et Pacis Leo Tolstoy simplex sententia est, " Guttae stillarunt." "stillat" hic nomen est, et "stillatum" est verbum, principale clausulam creans.
Cum duae clausulae praecipuae cum commate et coniunctione coordinata coniunguntur, sententiam compositam formant. Exemplum est, "Canis meus inquietus est, sic nos ad deambulandum ivimus."
Clausulae principales sunt clausurae structurae sententiarum. Elementa essentialia continent quae integras cogitationes deferunt. Verbi gratia, "fetus dormivit" principale clausula est quia subiectum ("cattus" habet et verbum ("obdormivit") completam notionem formatam.
Intellectus clausulae principales adiuvat ad sententias significantes construendas. Dant structuram et claritatem ad ea quae communicamus, sinunt nos efficacius exprimere ideas nostras.
2. Clausulae subordinatae
Subordinata clausula saepe verbis iungitur ut "quia," "pro" vel "dum" minor pars sententiae cum principali notione connexa est. Potest etiam iungere cum clausula principali utens verbis coordinatis ut "vel," "sed," vel "tamen." Cum solus stans, clausula subordinata quasi sententia completa videri posset, sed verbo coniuncta indiget ut sensum in ampliore contextu ponat.
Verbi gratia: "Cecidit, quia scandalizatus est." Hic, quia retentus est subordinata clausula, planius addens cur caderet. Non totam cogitationem suam exprimit, sed principalem notionem in sententia complet.
Clausulae subordinatae informationes extra dant, singula declarant vel relationes inter diversas partes sententiae ostendunt. Profundum ac multiplicitatem addunt communicationi nostrae, si pleniorem contextum et expositionem praebeant. Intellegere quomodo hae clausulae intra structuram sententiae positivis operantur adiuvat ad clariorem et accuratiorem communicationem construendam.
3. Adiectivum Clauses
Adiectivum clausula interdum adverbialis clausula dicitur, pars sententiae quae solus stare non potest et cum principali sententia verbis coniungitur, ut "quis," "quem," "cujus," "quod," "id. . Potest etiam coniungere per verba ut ubi, ubi vel quare. In verbis simplicibus, addit informationem de nomine vel pronomine in summa sententia.
Finge hoc: cum singula sententiae de persona, re, vel etiam de re addas, adiectivo clausula utere poteris. Verbi gratia, in sententia, "Clamavit cum Brad proiecit eam", pars "cum Brad proiecit" est adiectivum membrum. Plus explicat de tempore vel situ faciente clamorem.
Hae clausulae adiuvant ut sententias nostras ditiores et clariores reddant. Singula singularia praebent quae nos intellegunt, qui, quid, quando, ubi, quare, aut quomodo condicionis. Utrum personam, locum, vel eventum describit, clausulae adjectivae profunditatem et contextum addunt iis quae dicimus.
4. Nomen Clauses
Clausula noun est quasi pars specialis sententiae loco nominis. Finge tibi sententiam: "Aurum numisma victori accedit." Bene, paulum illud flectere potes et dices, "Aurum numisma it quicunque genus vincit." Vide quid ibi factum est? "Quisquis vincit genus" iit in pro "victor." Nomen clausulae id agit rem suam!
Cogita de noun clausula pro nomine regulari substitutum, sed aliquantulus phantastica est. Non unum verbum est; tota coetus verborum est nomen agens. Ita, pro simplicibus sicut "persona" vel "locus" dicere, tota mini- sententia uteris ad officium faciendum.
Nomen clausula cum maculas, simile est in sententia secretum locum invenire. Ibi est opus nominis faciens, sed paulo longior et accuratior est. Suus 'pulchellus frigus est quomodo res circa sententias commutare potest ut eas plus interesting, ius faciat?
Item Read; 59 Metaphora Exempla
Clausulae vs. Phrases in Sententiarum
Cum sententias scribimus, magni momenti est differentiam inter clausulas et phrases comprehendere. Clausula est idea completa cum subiecto et verbo. Ex altera parte, phrasis est verborum collectio quae rebus vel obiectis in sententia singula addit, sed totam cogitationem de se ipsa non efficit.
Clausulae, praesertim subordinatae vel relativae, saepe indigent coniunctiones eosque ad summam sen- tentiam adiungere. Quamvis hoc additamentum, tamen subiectum et verbum continent. In complexis sententiis, clausulae ex una vel duabus phrasibus consistere possent, hae tamen locutiones independenter operari non possunt.
Verbi gratia, hoc vide: Feles, sedens in lecto, persecutus est murem. Hic "sedere in lecto" est locutio modificans subiectum "cat". Autem, "cattus murem persecutus est" clausula perfecta est quae plenam ideam format.
Clausulas et phrasis intellectus adiuvat ad sententias construendas, quae integras cogitationes deferunt, ac singula suppeditant. Clausulae structuram et cohaerentiam sententiarum dant, ideas integras exhibendo, sententiae vero sententias augent, addendo elementa delineando, quin ipsas cogitationes integras efforment.
Leave a Reply